Een Chablis-moment in de Dordogne
- Geplaatst op
- 0
Sommige dagen lijken gemaakt om in te lijsten. Vandaag was zo’n dag. Niet vanwege zonovergoten wijngaarden of een uitgebreide lunch onder de Franse zon, maar juist door de eenvoud van een regenachtige middag in de Dordogne. Een middag waarin tijd even stilstond, met een goed glas wijn in de hand en het knisperende geluid van een houtvuur op de achtergrond.
Sharon en ik verblijven in de villa van onze vriend, verscholen tussen de glooiende heuvels en uitgestrekte bossen. Buiten streek een zachte regen neer op de terracotta dakpannen, terwijl de open haard de ruimte vulde met een warme, troostende gloed. Dit was het perfecte decor om ons onder te dompelen in een van onze favoriete Franse rituelen: een goed glas Chablis, een knusse zetel en de stem van Ilja Gort die op de achtergrond verhalen spinde over wijn, Frankrijk en het goede leven.
Voor ons stond een fles Jean Bouchard L’Orangerie Chablis 2023. Een wijn met een verhaal, gerijpt in de kalkrijke bodem van de Bourgogne, waar eeuwenoude fossielen de druiven hun kenmerkende mineraliteit geven. Bij de eerste slok proefden we meteen waarom Chablis zo tijdloos is. Fris en levendig, met tonen van citrus, een vleugje witte bloemen en die kenmerkende zilte ondertoon die doet denken aan een zomerbries langs de kust. Een wijn die je niet alleen drinkt, maar beleeft.
We keken elkaar aan en glimlachten. Dit was precies zo’n moment waarop wijn meer is dan een drankje. Het is een brug naar herinneringen, een echo van plekken waar we zijn geweest en smaken die we nooit willen vergeten. Terwijl Ilja op het scherm nog een fles ontkurkte en de regen bleef tikken tegen het glas, vulden we onze glazen opnieuw.
Soms hoef je niet op zoek naar het perfecte moment. Soms vindt het jou, op een regenachtige middag in de Dordogne, met een goed glas Chablis en het vuur zachtjes knetterend op de achtergrond.
Reacties
Wees de eerste om te reageren...